Eibarko euskara hiztegia
ittomen
1.
[itomen]
(itxomen).
iz.
(TE).
Hinchante,
risible.
"Se dice significando ser la risa (una persona o una cosa)" (TE, 445).
Lagun artian, ittomena da ha gizona. / Aquel hombre, entre amigos, es el morirse de risa.
2.
[itomen]
(itxomen).
iz.
(TE).
Ahogo,
sofoco,
asfixia,
angustia,
agobio.
Bero haundixa egitten dabenian, edo jentez betetako leku baten, edo leku txiki eta estu baten sentidu leikiana.
Etsipena, aurrerapena, ittomena.... /
Hau da ittomena! /
Horrek tokixorrek ittomena emoten dau.